Συνολικές προβολές σελίδας

Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2014

Η υποστήριξη του διδακτορικού

Η υποστήριξη του διδακτορικού είναι μια πονεμένη υπόθεση.
Πρόκειται για μια αγχωτική διαδικασία "εξέτασης", ακόμα κι αν έχεις την πιο άσχετη, αδιάβαστη και βαριεστημένη επταμελή.
Αν, πάλι, έχεις κάνει και καμιά έρευνα που δεν προχωρά τα τετριμμένα, αλλά πορεύεται σε νέες κατευθύνσεις, τότε οι πιθανότητες να βρεις "χαλαρή" επιτροπή εξανεμίζονται.
Κι αν ο επιβλέποντάς σου, θέλει να τρίψει το έργο σας στα μούτρα όλων των αθηριοσκληρωτικών συναδέλφων του, τότε η επταμελής σου θα απαρτίζεται από εκείνους τους οποίους δε μπορούσε να πείσει χρόνια για τα οφέλη των νέων μεθόδων σας  και θέλει να τους "ενημερώσεις" εσύ για τα νέα δεδομένα στην επιστήμη σας. Σε αυτη την περίπτωση, ο μέντοράς σου σε έχει πετάξει σε κανονική "ιερά εξέταση", και μπορώ να σου πω ότι αυτό δεν είναι πολύ καλό.
Θα ακούσεις σχόλια που θα βρίθουν εμπάθειας -όχι ειδικά για εσένα αλλά κυρίως για τον επιβλέποντά σου και όλους τους μοντερνιστές που δε τους αφήνουν να κάνουν τη δουλειά τους, όπως την ξέρουν χρόνια τώρα. Τα επιχειρήματα θα είναι αψυχολόγητα και θα προσπαθείς να καταλάβεις "γιατί με επιμένει με τόσο μένος σε μια τόσο απειροελάχιστη λεπτομέρεια;". 
Με λίγα λόγια, αν είσαι στη δεύτερη κατηγορία, φίλε μου, πρέπει να γνωρίζεις ότι: θα υποστείς μισή ώρα που θα παρουσιάζεις το έργο σου και θα αισθάνεσαι άβολα (μην κάνεις παρουσίαση μεγαλύτερη της μισής ώρας, βαριούνται και αυτό είναι εις βάρος σου) και άλλη μισή ώρα που θα σε ρωτάνε διάφορα και θα νιώθεις ότι καταρρέεις μπροστά στο άγχος των περιστάσεων (αν αρχίσουν την ξύλινη γλώσσα των ακαδημαϊκών, ανάθεμα τι θα καταλάβεις). Αυτή τη μια ώρα σύνολο, πρέπει να είσαι ευγενικός, ταπεινός και να αποφεύγεις βεβαιότητες (θα ξεκινάς την πρόταση με "νομίζω" κι ας λέει ο Έκο ότι μετά από 5 χρόνια δουλειάς κάθε υποψήφιος διδάκτωρ οφείλει να ξέρει κι όχι να νομίζει) και ό,τι και να σου πουν- εμπαθές, προσβλητικό, υποτιμητικό, εσύ θα σκέφτεσαι: "κάνω μια ώρα υπομονή, κι είμαι διδάκτορας για μια ζωή". Μην τους ειρωνευτείς, μην τους βρίσεις, δώσε τόπο στην οργή. Θα γίνεις διδάκτορας για μια ζωή!

ΥΓ. Ισχύει και το κλασικό, και ναι, θα το δοκιμάσω. Αυτό που λένε, ότι αν κάποιος σε αγχώνει, φαντάσου τον με τα εσώρουχά του, και αμέσως χάνει όλο το κύρος του; Εντάξει, για βρακί δεν το βλέπω, αλλά πραγματικά θα προσπαθήσω να σκεφτώ ότι είμαστε σε ταβέρνα μετά από συνέδριο εκείνη την ώρα, και με ρωτάνε διάφορα, πολύ καλοπροαίρετα, ανάμεσα στα ποτήρια που γεμίζουν και αδειάζουν. Θα το κάνω και ελπίζω να μην πάθω γλωσσοδέτη. Αχ, μη πάθεις γλωσσοδέτη, μην πάθεις γλωσσοδέτη, μην πάθεις γλωσσοδέτη...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

έστειλαν κάρτ- ποστάλ